Strona Główna

Szczegóły

W sobotę 17 grudnia dzieci ze „Świetlicy pod Aniołem” wraz z opiekunami wybrały się do Teatru BAJ na przedstawienie „Dziadek do orzechów”. Można było puścić wodze fantazji i przenieść się do świata snu i wyobraźni. Obejrzeliśmy emocjonujące przygody wrażliwej Klary, jej brata rozrabiaki Freda, pragnącego zemsty Króla Myszy oraz dzielnego Dziadka do orzechów, który nie był zwykłą zabawką. Był tam też rozśpiewany zegar ostrzegający, że „czasem bez przyczyny, czasem jest przyczyna, że przychodzi, przypełza upiorna godzina” oraz latająca mysz – Batman. I to wszystko działo się gdzieś w Warszawie w czasie Świąt Bożego Narodzenia.

Zastosowanie różnych technik teatralnych (między innymi teatr cieni, kukiełki czy też niesamowite tintamareski) w połączeniu ze świetną muzyką, tańcem sprawiło, że przedstawienie było bardzo emocjonujące i na pewno na długo zostanie w naszej pamięci.

Dziękujemy i prosimy o jeszcze.

Ula Karasińska

Rysunki wykonała Zosia Karasińska

Szczegóły

Nie mogło  zabraknąć św. Mikołaja także i u nas. Mimo napiętego grafiku i długiej drogi, Święty Mikołaj Biskup odwiedził dzieci w naszej świetlicy. Jego przybycie poprzedził interaktywny spektakl w wykonaniu pani Katarzyny Markowskiej (Fundacja Sztuka Ciała) i Pawła Ptaszkiewicza pt.: "W tym roku Święta nieprzygotowane…”. Aktorzy wprowadzili nas w klimat świąteczny, mimo że Mikołaj i Elf zagapili się i … nie było choinki, renifery uciekły, a prezenty niekupione. Jak sobie poradzić kiedy czasu mało, a tu trzeba działać? Otóż z pomocą naszych dzieci-asystentów wszystko dało się nadrobić. Zwłaszcza kiedy najważniejsza była wspólna radość w gronie bliskich osób.

Bawiliśmy się fantastycznie, dzieci były radosne i zachwycone, z zaangażowaniem brały udział w tworzeniu świątecznej atmosfery.

Po spektaklu i słodkim poczęstunku czekaliśmy z niecierpliwością na naszego specjalnego gościa. Aż wreszcie usłyszeliśmy dzwonek aniołków, które towarzyszyły Mikołajowi- Biskupowi. Pomodliliśmy się wspólnie ze św. Mikołajem, który pytał nas o różne rzeczy na przykład, czy chodzimy na Roraty? Okazało się, że dużo dzieci uczęszcza na msze roratnie do naszego kościoła.

Mikołaj zasiadł na czerwonym fotelu i przy pomocy aniołków ( Maji i Julki ) rozdawał wszystkim dzieciom paczki ze słodyczami. Gdy mikołajowy kosz był już pusty, dziewczynki Gabrysia i Weronika złożyły Mikołajowi, życzenia imieninowe (6 grudnia są imieniny Mikołaja) oraz życzenia świąteczne  i obdarowały go kartką bożonarodzeniową oraz słodyczammi. Na koniec zrobiliśmy sobie wspólne zdjęcie z Mikołajem, a kto chciał, mógł zrobić sobie zdjęcie indywidualne.

Było to fantastyczne spotkanie. Mamy nadzieję, do zobaczenia za rok Święty Mikołaju – Biskupie!

Szczegóły

Co roku bywamy na spektaklu przygotowanym przez kleryków III roku Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej. Od 22 lat klerycy przygotowują spektakle, które grane są przez cały grudzień, upamiętniając rocznicę powstania   Seminarium na Tarchominie.  W tym roku pojechaliśmy wypełnionym do ostatniego miejsca autokarem na spektakl „PINOKIO” jeszcze przed premierą, w dniu 3 grudnia 2022 r.

Spektakl „Pinokio” jest adaptacją powieści Carlo Collodiego o tym samym tytule. W sztuce skierowanej nie tylko do najmłodszych klerycy opowiedzieli o wartości miłości rodzinnej, dojrzewaniu, pracy nad samym sobą i dążeniu do celu. Pinokio jest drewnianym pajacem, który przechodzi przemianę od nieposłusznego i łatwowiernego egoisty do dzielnego oraz zdolnego do poświęcenia i miłości syna. Proces dojrzewania Pinokia jest symbolem przemian wewnętrznych zachodzących w człowieku na różnych etapach jego życia. Spektakl przygotowało 6 kleryków, bo tylu jest ich na III roku. Klerycy musieli grać po kilka ról, przebierając się w mgnieniu oka! Spektakl był ciekawy, dowcipny, podobał się dzieciom, których było sporo, ale także i dorosłym. Przy wyjściu z ogromnej sali teatralnej odwiedziliśmy stoiska zorganizowane przez kleryków, na których dużym powodzeniem cieszyły się Boże krówki!

Zachęcamy do pójścia na ten spektakl, jeszcze będą go grać w grudniu!

Szczegóły

W sobotę (26.11.2022) późnym popołudniem wybraliśmy się do teatru. Pomimo ponurego dnia i panującego chłodu frekwencja była duża. Pojechaliśmy metrem do stacji Świętokrzyska a stamtąd mieliśmy jeszcze z tylko parę kroków aby znaleźć się w cudownym miejscu jakim jest Teatr Lalka.

Obejrzeliśmy dwie legendy warszawskie (z cyklu siedmiu ). Były to bardzo dobrze znane większości z nas Legenda o Złotej Kaczce i Kościół Panny Marii. Każdą z legend odegrała para aktorów, która posługując się pięknym polskim językiem przeniosła nas w dawne czasy.

W lochach starego zamczyska czeka na śmiałków zaklęta w złotą kaczkę królewna. Strzeże ona skarbów, jakich nikt na świecie nie ma. Czy odważny, mały szewczyk Lutek zostanie wielkim panem? Czy spełni trudne warunki, jakie postawi przed nim złota pani i zazna szczęścia w bogactwie? Dobrze znaną legendę przypomną aktorzy, którzy animują przedmioty codziennego użytku, odkrywając przed nami ich zaskakujące możliwości

W legendzie Kościół NMP Młynarz i Młynarzowa niczego bardziej nie pragną niż dziecka. Ich marzenie może się spełnić pod jednym wszak warunkiem: w dowód wdzięczności za wysłuchane modlitwy zostanie przez nich wzniesiona nad Wisłą świątynia Panny Marii. Choć kościół dobrze znany jest pokoleniom warszawiaków, nie wszyscy bodaj wiedzą, że jego baśniowa historia ma związek z… mąką.

Adaptacja i reżyseria: Jarosław Kilian, muzykę napisał Grzegorz Turnau
W obsadzie Złotej kaczki: Agnieszka Mazurek, Tomasz Mazurek
W obsadzie Kościoła Panny Marii: Aneta Jucejko-Pałęcka, Wojciech Pałęcki Dzieci z zaciekawieniem obejrzały sztukę.

Dziękujemy za możliwość wspólnego wyjścia :)

Sylwia Bierdzycka, mama Czarka i Stefana

Szczegóły

19 listopada br. odbyło się w naszej parafii tradycyjne już spotkanie pod nazwą „Śpiewanki Patriotyczne”. Zorganizowane zostało z okazji Święta Niepodległości - 11 Listopada, przez Świetlicę "Pod Aniołem". Święto to już po raz 104 upamiętnia odzyskanie przez naszą Ojczyznę niepodległości po 123 latach. Podczas spotkania parafian odśpiewany został hymn, a także znane wszystkim i lubiane pieśni i piosenki patriotyczne. 

Śpiewają je razem wszyscy przybyli przy akompaniamencie muzyki na żywo, którą wykonuje Pan Łukasz Fabiański – pianino oraz Pani Ania Bartoszewska – gitara. Teksty są wyświetlane na dużym ekranie. W tym roku chętni przybyli tłumnie, wiek uczestników od 3 do 90 lat i wszyscy w patriotycznym i rozśpiewanym nastroju. Najmłodsi równiez zaprezentowali  utwory i nic ,a nic nie obawiali się zaśpiewać na scenie.

Pojawiły się zarówno skoczne piosenki m.in. „Pałacyk Michla”, „O mój rozmarynie”, czy „Hej chłopcy bagnet na broń”, jak i bardziej nostalgiczne np. „Rozkwitały pąki białych róż”, czy pieśń z repertuaru naszego narodowego barda Jacka Kaczmarskiego pt. „Mury”. Ale nie zabrakło też bardzo ważnych dla naszego narodu podniosłych utworów jak nasza dumna „Rota” śpiewana oczywiście na stojąco, czy „Żeby Polska była Polską” Jana Pietrzaka. Wieczór był przesycony uduchowioną i pełną werwy patriotyczną atmosferą. Organizatorzy nie zapomnieli także o czymś dla ciała, czyli o wspaniałym poczęstunku, na którym tradycyjnie już pojawił się chleb ze smalcem i skwarkami domowej roboty oraz ogórki kiszone. Były także ciepłe i zimne napoje, jak również pyszne ciasta. Po tym kulinarnym pokrzepieniu śpiewanki były kontynuowane i zakończyły się jak zawsze przed północą. Fantastyczne międzypokoleniowe śpiewane spotkanie i wspaniale spędzony czas.

                                                                 Katarzyna Chylińska

Szczegóły

Organizatorami jubileuszowego konkursu byli: Centrum Edukacyjne Archidiecezji Warszawskiej, Katolicka Szkoła Podstawowa im. Ks. Piotra Skargi, Prymasowska Fundacja im. Kard. Augusta Hlonda, pod honorowym patronatem Kardynała Kazimierza Nycza i mazowieckiego Kuratora Oświaty.

W jubileuszowym konkursie w tym roku uczestniczyło 4 dzieci, uczęszczających na zajęcia teatralne: w kategorii klas 1-3 Wojtuś Matusik, a w kategorii klas 4-6: Lilianna Postek, Weronika Selder, Gabriela Babińska.

Cała trójka dzieci z kl. 4-6 została finalistami konkursu i wzięła udział 8 listopada w uroczystej Gali XX Konkursu Poezji Religijnej w Muzeum Kolekcji Jana Pawła II, Galerii Porczyńskich przy Pl. Bankowym. W pięknej sali, wysłuchaliśmy utworów nagrodzonych i wyróżnionych dzieci, przeplatanych utworami śpiewanymi przez Zespół Serafinki Katolickiej Szkoły Podstawowej im. Ks. Piotra Skargi.

Uroczystość zaszczycił swoją obecnością arcybiskup Piotr Jarecki, który zabrał głos, dziękując i chwaląc organizatorów, nagrodzonych, uczestników oraz nauczycieli przygotowujących recytatorów. Finaliści otrzymali dyplomy, gry  oraz książki Roberta Kościuszko pt. „Samson-strażnicy wiary”, na których autor złożył swój autograf.

Dyplom otrzymał także Teatr Raj, za przygotowanie 3ch finalistów tegorocznego konkursu.

Szykujemy się do kolejnego XX konkursu Poezji Patriotycznej,  w kwietniu w związku z rocznica Konstytucji 3-go maja.

Szczegóły

W godzinach popołudniowych odwiedziliśmy Teatr LALKA, gdzie mogliśmy obejrzeć spektakl „Ptak Zielonopióry”, w reżyserii Jarosława Kiliana, do którego muzykę stworzył Grzegorz Turnau.

Spektakl miał swoją premierę w kwietniu 2019 roku, a opowiada o Królu, który lubi wiedzieć, co myślą poddani w jego królestwie. Wymyśla więc intrygę i przebrany za włóczęgę przysłuchuje się opowieściom trzech sióstr. Tak ujmuje go szczerość panien, że postanawia spełnić ich marzenia...  Jednak to jeszcze nie koniec bajki. Okazuje się, że szczęście jednej osoby może być dla drugiej powodem do zazdrości... 
Jest to przepiękna baśń o zdradzie, zawiści i poszukiwaniu utraconego szczęścia.

Zastanawiacie się, czy tańcząca woda, grające drzewo i tajemniczy Ptak Zielonopióry pomogą odwrócić zły los?

My już wiemy, że tak!

W przedstawieniu pojawiły się: komedia dell’arte, marionetki sycylijskie, sztuczki, humor, ale też filozoficzna refleksja.

 I jak to w bajkach bywa dobro zatryumfowało nad złem!

Dobro zostało nagrodzone, a zło ukarane.

A do tego muzyka grana na żywo! Akordeon i skrzypce!

 Cudna bajka, piękne lalki poruszane przez grających też  aktorów!

Jest to kolejne przedstawienie, na które wybraliśmy się do teatru LALKA i na pewno nie był to ostatni raz. Uwielbiamy tam wracać.