- Szczegóły
„Jesus Christ Super Star” w Teatrze Rampa musicalowo – rockowa retrospekcja przed Wielkanocą
W niedzielę palmową 14 kwietnia br. byliśmy z dziećmi z Teatru Raj i Świetlicy „Pod Aniołem” na słynnym musicalu „Jesus Christ Super Star” w Teatrze Rampa. Po raz pierwszy został on wydany jako album na płycie w 1970 r. , a od 1971 grany jest na deskach teatrów na całym świecie. Wieczór więc zapowiadał się interesująco.
Po wejściu na widownię sceny głównej Teatru Rampa powitał nas zapach kadzidła, a między fotelami stały zakapturzone postaci w czarnych strojach mnichów. Widownia oświetlona była głównie na czerwono. Nastrój zwiastował coś nieoczekiwanego, ważnego i momentami mrocznego. I tak właśnie było. „Jesus Christ Super Star” to musical w czasie trwania którego na scenie, niejako w tle, cały czas zespół muzyczny na żywo gra mocną muzykę rockową. Stanowi ona tło dla ostatnich wydarzeń z życia Jezusa, aż do Jego męczeńskiej śmierci na krzyżu. Zespół aktorów i tancerzy za pomocą tańca nowoczesnego przenosi widza w tamte czasy. Mogliśmy obejrzeć przedstawienie niezwykle plastyczne w swej formie, co w połączeniu z momentami bardzo ostrą muzyką rockową i mistrzowskim śpiewem głównych bohaterów, dawało imponujący efekt. Niezwykłe były sceny: sądzenia Jezusa przez Piłata, ostatniej wieczerzy, nauczania apostołów przez Jezusa, nawrócenia Marii Magdaleny, czy rozterek Judasza i wreszcie wydania Jezusa przez niego. Najbardziej poruszająca była scena biczowania i ukrzyżowania Jezusa oraz scena przed ukrzyżowaniem, w której Jezus zna już swój przyszły los i bardzo emocjonalnie rozmawia o nim z Bogiem – Ojcem. Mimo wydawałoby, się lekkiej formy przekazu przedstawienie zrobiło ogromne wrażenie na nas wszystkich. Bardzo emocjonalna była także ostatnia scena, kiedy po zmartwychwstaniu Jezusa zobaczyliśmy pusty krzyż i słyszeliśmy tylko wiejący wiatr. Na widowni zapadła długa cisza, niezwykle przejmująca.
Potem już były tylko głośne owacje na stojąco. Przedstawienie było imponujące, a Wielki Tydzień jest niewątpliwie najlepszym czasem na jego obejrzenie.
Katarzyna Chylińska
- Szczegóły
29 grudnia 2018 r. razem z dziećmi i młodzieżą ze Świetlicy „Pod Aniołem” i byliśmy w Teatrze Wielkim na słynnym balecie „Dziadek do Orzechów i Król Myszy” z przepiękną muzyką Piotra Czajkowskiego. Przed spektakle odbyło się niezwykle interesujące spotkanie z odtwórca roli Pana Drosselmeyera, który wprowadził nas-widzów w tajniki spektaklu baletowego, zwrócił uwagę na szczególnie w nim wydarzenia, odpowiadał na pytania widzów.
Wszyscy zostaliśmy przeniesieni w magiczny świat Warszawy z początku XIX wieku, gdzie odbywa się przyjęcie z okazji dnia Świętego Mikołaja. Na scenie oczywiście prawie pełny skład zespołu Polskiego Baletu Narodowego oraz w roli Klary pierwsza solistka Chinara Alizade. Rolę Księcia wytańczył Vladimir Yaroszenko, a tytułowego Dziadka do orzechów Dawid Trzensimiech, Wrażenia choreograficzne zapewnili Toer Van Schayk i Wayne Eagling, ten pierwszy wyczarował też przepiękne kostiumy i scenografię, w której nie zabrakło nawet zamarzniętej Wisły, po której na łyżwach jeździły dzieci.
Dzięki mistrzowsko wytańczonej historii weszliśmy w świat Klary, która po wysłuchaniu na przyjęciu opowieści wuja Drosselmeyera o złym Królu Myszy i dzielnym Księciu zamienionym w Dziadka do orzechów, była nią tak bardzo przejęta, że śniła o niej w nocy. Byliśmy świadkami tego pięknego, kolorowego snu, który w scenach ataków Króla Myszy na Dziadka do orzechów i Klarę był niezwykle dynamiczny i momentami przerażający. Sceny kiedy, Dziadek do orzechów wraca do postaci Księcia są już baśniowe i przepiękne. Klara i Książę spotykają bowiem wiele ciekawych postaci, m.in. takich jak Chińczycy, hiszpańską tancerkę i toreadora, karawanę oraz tancerki rosyjskie z samowarem, które prawie płynęły po scenie w swoim tańcu. W tym wszystkim mogliśmy podziwiać wspaniałe, bogato zdobione i niezwykle kolorowe kostiumy tancerzy. Następnie w scenie rozkwitającej miłości Klary i Księcia mogliśmy obejrzeć zapierające dech solowe, popisowe wręcz tańce prima baleriny oraz pierwszego tancerza.
Przedstawienie u wszystkich wywołało zachwyt i jeszcze długo pozostawali pod wrażeniem piękna, ale i wielkiego trudu sztuki baletowej.
Katarzyna Chylińska
- Szczegóły
3 grudnia 2018 r. dzieci ze Świetlicy "Pod Aniołem" były na imprezie Mikołajkowej w Teatrze Rampa razem ze swoimi rodzinami . Organizatorem przedsięwzięcia był Urząd Dzielnicy Targówek.Uroczystość odbywała się na dużej scenie teatru. Na początku wszystkich powitała p. Małgorzata Kwiatkowska zastępca Burmistrza Dzielnicy, a następnie Mikołaj zaprosił do obejrzenia spektaklu w wykonaniu aktorów Teatru Rampa pod tytułem „Pinokio”. W przedstawieniu nie zabrakło naszych znajomych aktorów p. Piotra Furmana i p. Leszka Abrachamowicza.
- Szczegóły
Musical ,,Metro’’, na którym byłem 14 listopada 2018r. w Teatrze Buffo, był pierwszym tego typu przedstawieniem, jakie oglądałem. Bardzo mi się podobał, charakteryzował się świetną muzyką, ładnym śpiewem i jeszcze lepszym tańcem.
Mateusz
- Szczegóły
XXII Międzynarodowy Festiwal Teatrów dla Dzieci i Młodzieży Korczak 2018
-spektakl "Odlot" - Teatru Animacji z Poznania
W ramach XXII Międzynarodowego Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży Korczak 2018 organizowanym w Teatrze Powszechnym byliśmy 13 października na jednym z ciekawszych przedstawień tego festiwalu spektakl „Odlot” prezentowany przez Teatr Animacji z Poznania. Głównymi bohaterami były bociany – kilkudziesięciocentymetrowe lalki, które towarzyszyły aktorom. Przedstawienie opowiada historię Nanji, białego bociana, który czuje się nieswojo wśród czarnych bocianów mieszkających w Afryce. Otuchy dodaje mu przyjaciółka, czarnopióra Fantu. Razem postanawiają uciec do Europy, by tam Nanji mógł odnaleźć swoje miejsce. Rzeczywistość okazuje się być bardziej skomplikowana niż chcieliby tego młodzi bohaterowie. Podróż nastręcza ogromnych trudności, a po przybyciu na miejsce okazuje się, że rodacy Nanji wcale nie są bardziej przyjaźni niż afrykańskie czarne bociany.
Opowieść o tolerancji, szukaniu swojego miejsca w świecie i rozczarowaniach epoki dorastania. Po przedstawieniu publiczność miała możliwość porozmawiania z aktorami i bliższego zapoznania się z lalkami. Można było zrobić zdjęcia lalkom i aktorom, a także wejść na scenę teatru.
Było to kolejne, bardzo ciekawe spotkanie z teatrem.
mama Dominiki
- Szczegóły
Wizyta u Piotrusia Pana w Teatrze Buffo
We wtorek 9 października br. byłyśmy w Teatrze Buffo na sztuce „Piotruś Pan” w reżyserii Janusza Józefowicza. Historia wiecznego chłopca Piotrusia Pana znana wszystkim bardzo dobrze na scenie teatru na powrót zachwyciła.
- Szczegóły
21 września 2018 roku wybraliśmy się do Studia Buffo na przedstawienie muzyczne "Romeo i Julia 3D" w reżyserii Janusza Józefowicza. Tytuł spektaklu brzmi ciekawie- połączenie klasycznego szekspirowskiego dramatu i znacznie młodszej techniki kinematografii- 3D. Szczerze mówiąc, gdy pierwszy raz usłyszałam tę nazwę, byłam lekko zniechęcona. Miałam przeczucie, że łączenie tak odległych w czasie rzeczy może być sztuczne lub nieco przytłaczające. Jednak jak się okazało już w trakcie sztuki, nie miałam racji.
