ŚWIETLICA „Pod Aniołem” Parafii św. Marka Ewangelisty ul. Zamiejska 6 tel. (22) 678-46-93 (od 14:00 do 20:00)
Świetlica „Pod Aniołem” oferuje bogaty program zajęć, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. Jedną z propozycji jest Teatr „RAJ”, który funkcjonuje w ramach działalności świetlicy. Ponadto uczestnicy mogą brać udział m. in. w zajęciach muzycznych, czytelniczych, komputerowych oraz plastycznych. Serdecznie zachęcamy do aktywnego uczestnictwa we wszystkich formach rozwoju i kreatywnego spędzania czasu.
Serdecznie zapraszamy dorosłych, młodzież i dzieci na wspólne śpiewanie PIOSENEK PATRIOTYCZNYCH w dniu 10 listopada (sobota) o godz. 19.15 w sali świetlicy Parafii Św. Marka Ewangelisty Śpiewanie poprzedzi krótki program artystyczny OJCZYZNA MOJA przygotowany przez Teatr RAJ i Scholę Wenecja
W dniach 29 – 30 września br. odbyła się autokarowa wycieczka naszej świetlicy do Poznania podczas, której czekało na nas – uczestników w liczbie 46 - wiele atrakcji.
Zaczęliśmy od obejrzenia najstarszej części Poznania gdzie znajduje się katedra, gdzie najprawdopodobniej chrzczony był Mieszko I. Zobaczyliśmy tam też groby jego oraz jego syna – pierwszego króla Polski – Bolesława Chrobrego. Zwiedziliśmy również piękny rynek (trzeci co do wielkości w Polsce) z renesansowym ratuszem. Zrobiliśmy sobie także grupowe zdjęcie przy figurkach koziołków z brązu – symboli Poznania. Bardzo ciekawa była także prezentacja historii miasta z pomocą kolorowej makiety i efektów specjalnych takich jak światło i dźwięk. Po czasie „wolnym”, podczas którego mieliśmy okazję kupić sobie pamiątki, pojechaliśmy do schroniska na kolację i zasłużony odpoczynek.
Niedzielę zaczęliśmy od mszy św. w kościele św. Michała. Potem poszliśmy do Palmiarni, która wzbudziła w nas wiele entuzjazmu. Przez chwilę mogliśmy czuć się jak w prawdziwej tropikalnej dżungli, a to za sprawa panującego w pomieszczeniach klimatu, roślin takich jak palmy, liany czy bambusy oraz zwierząt – żółwi i papug. Mogliśmy także poznać wiele gatunków ryb, naturalnie żyjącymi pod innymi szerokościami geograficznymi (np. piranie lub węgorza elektrycznego). Po wspaniałym obiedzie, który zjedliśmy w restauracji Oberży pod dzwonkiem, o wystroju jak z westernu, powróciliśmy do historii Poznania i Polski. Zwiedziliśmy Cytadelę (dawne fortyfikacje), gdzie obecnie znajdują się dwa cmentarze, jeden poświęcony jest ofiarom protestu robotniczego z 1956r., a drugi lotnikom brytyjskim poległych na tym terenie w czasie II wojny światowej.
Wycieczka ta pozostanie na długo w naszej pamięci i z pewnością wszyscy będziemy ją miło wspominać.
20 września 2007 roku w naszym Teatrze Raj odbył się prawdziwy casting. Wszyscy członkowie teatru mieli szansę wziąć w nim udział. W budynku parafialnym zrobił się wielki tłum, ponieważ przyjechały dzieci z różnych stron; jedna dziewczynka przyjechała aż z Krakowa, inna z Poznania. Pod drzwiami do naszej sali teatralnej ustawiła się kolejka rozgorączkowanych nie tylko dzieciaków, ale także ich opiekunów (mam, babć, dziadków i tatusiów). Wszyscy chcieli pokazać się z jak najlepszej strony.
Pan reżyser ze swoja ekipą (autorka scenariusza, pani producent, operator kamery, aktorka przeprowadzająca casting) szukali kandydatów do zagrania roli dziewczynki i jej młodszego brata do odcinkowego filmu „Zaczarowane okno”, który będzie emitowany w programie 1 TVP.
Po castingu dzieci powiedziały:
Na castingu było bardzo przyjemnie. Pani reżyser i obsługa kamery była bardzo miła i wyrozumiała. O dziwo nie denerwowałam się bardzo. Dla mnie było to naprawdę przyjemne przeżycie, uważam że jeszcze długo tego nie zapomnę :-)
Urszula Bielecka
Ten casting był moim pierwszym. Raczej się nie stresowałam. Pani reżyser była bardzo miła i zrobiła na mnie bardzo wielkie wrażenie :-)
Jagoda Sasin
Nie spodziewałem się, że ten casting będzie taki profesjonalny. Zaskoczyła mnie liczba osób spoza teatru. Ogólnie bardzo mi się podobało:-)
Marcin Dębek
Wziąłem udział w castingu. Byłem zadowolony, ale troszeczkę przestraszony. Wstydziłem się trochę wyjść na scenę. Bardzo podobały mi się występy. Miło spędziłem czas i dobrze się bawiłem.:-)
Paweł Główka
Na castingu była miła atmosfera, chociaż byłam okropnie zestresowana. Uważam, że wyszło mi wspaniale.:-)
Joanna Wachnik
Casting był bardzo interesującym doświadczeniem. Organizatorzy byli bardzo mili i mieli dobre uwagi. Było bardzo fajnie. Byłam już na trzech castingach, ale na żadnym nie było tak miło i na luzie.:-)
Asia Pobocha
Na castingu najbardziej podobał mi się skład ekipy i charakter, który im towarzyszył. Występ nie wyszedł mi za bardzo, ale musi być ten pierwszy raz.:-)
Bartosz Piwek
Ogólnie była miła atmosfera. Pani Reżyser była też bardzo miła.
Asia Marszałek
Mój pierwszy w życiu casting zaskoczył mnie. Nie spodziewałam się że wszyscy organizatorzy są tak mili i sympatyczni. Z uśmiechem wysłuchali wszystkich chętnych, niektórym podpowiadali jak zagrać aby było dobrze. Na castingu poznałam też wiele dotąd skrywanych cech moich koleżanek i kolegów z teatru. Zauważyłam, że wielu z nas potrafi poradzić sobie w scence, której prawie nie zna. To przesłuchanie było dla mnie bardzo ciekawym przeżyciem.:-)
Ania Zielińska
Na wczorajszym castingu było bardzo fajnie. Trochę się denerwowałam, ale było warto. Wydaje mi się, że wyszło mi całkiem nieźle. Otuchy dodawała mi pani, z którą przedstawiałam scenkę.:-)
Małgosia Bożym
Całość spisała i własnym komentarzem opatrzyła Małgosia Bożym – uczennica kl. 5 SP 114 , od 6-ciu lat w Teatrze RAJ
3. Zakwaterowanie w Domu Kultury Polskiej w Wilnie
Dzień 2 - 30 czerwca 2007
Ostra Brama – kaplica z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej
Cerkiew Ducha Świętego
Brama Bazylianów
Cerkiew św. Trójcy „Bazylianów”
Cela Konrada
Zaułek szklany
Jarmark Kazimierz
Kościół św. Kazimierza
Ratusz
Zaułek gotycki
kościół św. Anny
kościół św. Michała
kościół Bernardynów
pomnik Adama Mickiewicza
Muzeum A. Mickiewicza
Dom s. Faustyny Kowalskiej
Kościół św. Piotra i Pawła
Dziś o godz. 10.00 spotkaliśmy się, by wyruszyć na wycieczkę po wileńskiej starówce. Zwiedzaliśmy m.in. Kaplicę Ostrej Bramy, ratusz wileński, dom s. Faustyny Kowalskiej oraz kościół św. Piotra i Pawła. Myślę, że ta wycieczka była ciekawa, bo zwiedziliśmy wiele miejsc, o których mówi dużo osób.
Marcin Dębek
Najbardziej podobała mi się cerkiew św. Ducha. Najciekawszą w tej świątyni rzeczą jest barokowy, złocony ikonostas. Znajdują się tam również schody prowadzące do podziemnej kaplicy, w której są relikwie świętych męczenników, dworzanów Księcia Olgierda: Jana, Antoniego i Eustachego, którzy przyjęli wiarę prawosławną. Przeżywali oni ciężkie tortury, lecz mimo tego nie wyrzekli się swojej wiary i w 1347 r. Ponieśli męczeńską śmierć. Ich ciała znajdują się w przeszklonym sarkofagu. Po prawej stronie cerkwi znajduję się ikony Matki Boskiej Częstochowskiej czczonej przez wyznawców prawosławia.
Kasia Markowska
W tym dniu podobał mi się kościół św. Anny. Przepiękny mały kościół św. Anny, stojący w jednym z zakoli Wilenki został zbudowany w latach 1495-1500 na miejscu spalonego kościoła drewnianego pod tym samym wezwaniem jako fundacja Wielkiego Księcia Litewskiego Aleksandra Jagiellończyka. Potwierdza to przywilej odpustowy, podpisany w 1501 r. Przez papieża Aleksandra VI z okazji poświęcenia świątyni. Znawcy architektury przypuszczają, że autorem projektu był gdański architekt Michael Eukiger. Bardzo podobał mi się ten kościół.
Paweł Główka
Dzisiaj zwiedziliśmy kilka kościołów. Według mnie najładniejszym z nich był znajdujący się w zaułku gotyckim kościół św. Anny. Wybudowany jest z czerwonej cegły. Ma długie zakończone łukami okna. Na jego murach i dachu widać mnóstwo ozdób i pięknych wykończeń. Ten kościół zrobił na mnie ogromne wrażenie.
Ania Zielińska
Jednym z najbardziej uroczych miejsc Wilna jest pomnik wybitnego pisarza -Adama Mickiewicza. Znajduje się na skwerku przy kościele św. Anny i kościele Bernardynów. Obok niego umieszczono sześć płaskorzeźb, które przedstawiają sceny z „Dziadów” Adama Mickiewicza Przy zaułku Bernardyńskim 11 mieści się Muzeum Adama Mickiewicza. W Wilnie jest kilka tablic związanych z pobytem w tym mieście poety.
Małgosia Rudowska
Podczas dzisiejszego dnia, w którym zwiedzaliśmy Wilno, najbardziej podobał mi się kościół ś. Piotra i Pawła. Znajdowało się w nim ponad 2000 rzeźb i płaskorzeźb. Podobała mi się cerkiew pod wezwaniem św. Ducha. Można tu było zobaczyć piękny ikonostas i ciała trzech męczenników.
Ula Bielecka
Dzisiaj największe wrażenie wywarł na mnie kościół p.w. św. Piotra i Pawła. Wykończenie kościoła zajęło trzystu robotników osiemnaście lat. Znajdowała się tam rzeźba Jezusa, któremu jak głosi legenda odrastały włosy dopóki mała dziewczynka nie obcięła tych włosów by uzdrowić swojego chorego pieska. Również bardzo mi się podobało Muzeum Adama Mickiewicza, a dokładniej piwnica w której odbywają się „Wieczorki literackie”. Piwnica była wykonana z nierównej czerwonej krakowskiej cegły. To właśnie tam pani przewodnik opowiedziała nam legendę o wielkiej miłości Adama- Maryli i jego oświadczynach. Podobno kiedy Mickiewicz poprosił Marylę o rękę, ona kazała mu wybierać rękę w której trzyma jabłko. Kiedy on wybrał poprawną, ona przełożyła jabłko do drugiej gdyż wolała zostać żoną hrabiego. Po tej „przygodzie” Adam Ożenił się z Celiną z którą miał szóstką dzieci.
Jagoda Sasin
Dzień 3 - 1 lipca 2007
Cmentarz Rossa
Góra Trzech Krzyży
Wieża telewizyjna
Katedra św. Stanisława
Pałac Prezydencki
Fragment Uniwersytetu Wileńskiego
Biblioteka Wileńska
Kościół św. Trójcy
Oryginał obrazu Miłosierdzia Bożego „Jezu, ufam Tobie”
Pomnik latarnika
Zaułek literacki
Dom Adama Mickiewicz
Dom Juliusza Słowackiego
Aleja Gedymina
Narodowy Teatr Dramatyczny
Nocny spacer po Wilnie
1 lipca udaliśmy się na Cmentarz Rossa. Najpierw ujrzeliśmy grób, w którym pochowane jest serce Józefa Piłsudskiego i jego matka. Po wejściu przez główną bramę podążając ścieżką na lewo tuż przy ogrodzeniu oddzielającym cmentarzyk wojskowy od cmentarza głównego, zobaczyliśmy grób Adama Piłsudzkiego, brata marszałka. Na cmentarzu jest wiele grobów znanych ludzi. Grób Kazimierz Wilczyńskiego, grób Euzebiusza Słowackiego czy nagrobek Joachima Lelewela. Jednym z najpiękniejszych grobów jest pomnik Izy Salmonowiczówny. Na jej nagrobku stoi „Anioł Śmierci”. Cmentarz Rossa jest uroczym miejscem, pełnym ciszy i zadumy.
Małgosia Rudowska
Dzisiaj 01.07.07 r. weszliśmy na Górę Trzykrzyską dawniej zwaną Łysą lub Krzywą. Główną atrakcją tego miejsca był duży pomnik- trzy białe krzyże. Na początku te drewniane krzyże wznieśli Francuzi, później zmurszałe krzyże zamieniono na nowe, które zawaliły się. Władze rosyjskie nie zezwoliły na ich budowę. Dopiero na początku XX w. postawiono krzyże betonowe. Krzyże te na rozkaz władz radzieckich zostały wysadzone w powietrze. Pod koniec XX w. pomnik Trzech Krzyży został odbudowany.
Kasia Markowska
Dzisiaj poszliśmy między innymi na Wieżę Telewizyjną. Na początku pani przewodnik opowiedziała nam krótką historię tego obiektu. Dowiedzieliśmy się, że podczas walki o niepodległość Litwy zginęło tu 14 osób. Na pamiątkę tego wydarzenia w miejscach śmierci posadzono drzewa. Trzynaście dębów symbolizujących mężczyzn i lipę symbolizującą kobietę. Po wysłuchaniu wiadomości wjechaliśmy na 19 piętro wieży (165 m), gdzie znajduje się kawiarenka. Z jej okien roztacza się piękny widok na Wilno i okolice. W ciągu 45 minut kawiarenka obraca się o 360 stopni tak, że nie ruszając się z miejsca obejrzeliśmy całą panoramę miasta. Zrobiliśmy tam mnóstwo zdjęć, bo takie piękne widoki nie zdarzają się zbyt często.
Ania Zielińska
Dzisiaj czyli 1 lipca 2007 roku zwiedzaliśmy dużo zabytków m.in. pomnik latarnika. Pani przewodniczka powiedziała, że ten , kto odgadnie, czym zajmuje się ta osoba, ta dostanie medal. Odgadły 2 osoby i jutro (2 lipca) odbędzie się rozdanie medali. Bartek Piwek
Dziś na wycieczce po Wilnie zajrzeliśmy do Zakątka Literackiego na ulicy Literackiej na wileńskiej starówce. Najpierw zajrzeliśmy przed dom Adama Mickiewicza, który mieszkał tam od roku 1823 przez 2 lata, ponieważ był na urlopie zdrowotnym – 2-letnim. Następnie poszliśmy przed dom Juliusza Słowackiego. Mieszkał on tam przez dzieciństwo i wczesną młodość. To między innymi zwiedzaliśmy dzisiaj- 3 dnia naszej wycieczki do Wilna.
Marcin Dębek
Pod koniec wycieczki, pani zabrała nas na spacer Aleją Gedymina. Zakończyliśmy spacer pod Narodowym Teatrem Dramatyczny. Na dachu nad wejściem były trzy rzeźby postacie przedstawiające: dramat, komedię i tragedię.
Paweł Główka
Dzień 4 - 2 lipca 2007 r.
Zwiedzanie Troków
zamek w Trokach
Ostatnie zakupy na straganie przed zamkiem
Rozdanie medali
Uliczka Karaimów
Kościół w Trokach z oryginałem obrazu Matki Boskiej Trockiej
Powrót do Warszawy
Dzisiaj, ostatniego dnia naszej wycieczki pojechaliśmy do Troków. Miasto to było kiedyś stolicą Litwy. Kiedy doszliśmy nad jezioro, naszym oczom ukazał się piękny średniowieczny zamek położony na wyspie. Z zewnątrz wyglądał jak z bajki, wszyscy byli ciekawi, czy tak jest też w środku. Nie zawiedliśmy się. Gdy weszliśmy na dziedziniec, zobaczyliśmy piękne grube mury z czerwonej cegły. Tutaj właśnie pani przewodniczka rozdała długo wyczekiwane medale. Cała nasza grupa, była bardzo dumna, ponieważ pani nagrodziła Marcina Dębka medalem dla największego dżentelmena wycieczki. Później poszliśmy zwiedzać zamek od środka. Pani przewodnik opowiedziała nam bardzo szczegółowo o każdej z komnat, w których byliśmy. Po obejrzeniu wszystkiego wyruszyliśmy w stronę autokaru. Tam czekała na nas niespodzianka. Każdy dostał litewski przysmak- coś, co przypominało wielki pieróg z mięsem. Kiedy spróbowaliśmy, okazało się to przepyszne. W autokarze zdaliśmy sobie sprawę, że przed nami długa droga. Jednak nikomu się nie nudziło. Wykorzystaliśmy ten czas na rozmowy i wymienianie się numerami telefonów z naszymi kolegami z innych dzielnic, którzy byli na wycieczce. Pod koniec drogi dostaliśmy po jeszcze jednym prezencie- chlebie, który wypiekany jest tylko na Litwie. Późnym wieczorem dojechaliśmy do Warszawy i nieco zmęczeni, ale zadowoleni, powitaliśmy rodziców.
Ania Zielińska
Bardzo chcieliśmy w tym dniu odwiedzić Kościół w Trokach p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, w którym znajduje się oryginał obrazu Matki Boskiej Trockiej. Udało nam się dotrzeć tam, ale niestety kościół był zamknięty. Zrobiliśmy tylko zdjęcia kościoła z zewnątrz i przed zamkniętymi drzwiami pomodliliśmy się. Prawdopodobnie nazwa naszej ulicy Trockiej pochodzi od szlaku, który prowadził tędy do Trok.
Stowarzyszenie Przyjaciół Warszawy zaprosiło za pośrednictwem Burmistrza 9 dzieci uczęszczających do szkół na terenie Targówka na czterodniową wycieczkę autokarową na Litwę. Wyjazd był organizowany i finansowany przez Stowarzyszenie. Uroczystego wręczenia zaproszeń na wyjazd dokonała Pani prezydent Hanna Gronkiewicz-Waltz podczas Imprezy z okazji Dnia Dziecka 2 czerwca 2007 r.
Z naszej Dzielnicy zostały wybrane dzieci, wyróżniające się pilnością i solidną pracą w Teatrze RAJ.
Przez 3 dni odbywało się zwiedzanie Wilna, jego budowli zabytkowych , kościołów i miejsc historycznych związanych z historią Polski. W programie zwiedzania znalazły się: Kaplica Matki Boskiej Ostrobramskiej, Cerkiew Św. Ducha , Cerkiew unicka Świętej Trójcy z klasztorem Bazylianów i Celą Konrada, Kościół Św. Kazimierza, Ratusz i Plac Ratuszowy, załuki wileńskie gdzie niegdyś mieszkali: A. Mickiewicz, J. I. Kraszewski, J. Słowacki, Uniwersytet Wileński, Pałac Prezydencki, Kościół Św. Anny i Bernardyński, pomnik i muzeum A. Mickiewicza, Kościół Św. Piotra i Pawła , Góra Trzech Krzyży, wieża telewizyjna , Cmentarz Rossa także Troki –zabytki kultury karaimskiej, zamek na wyspie.
Dzieci były bardzo zainteresowane zwiedzaniem miejsc historycznych, szczególnie tych związanych z historią Polski. Z dumą Polaka podziwiały zabytkowe, piękne budowle, ze wzruszeniem modliły się w Kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej, zapaliły lampki przy mogile z sercem Marszałka J. Piłsudzkiego.
Wyjazd dzieci był dla nich wspaniałą lekcją historii i patriotyzmu. Dzieci są bardzo wdzięczne za możliwość wyjazdu na Litwę, przeżycia, które na długo pozostanie w ich pamięci.